Van sommige gerechten en drankjes krijg ik direct heimwee. Glühwein bijvoorbeeld, of de kamillethee van Twinings. Ik heb het ook bij het lunchgerecht balkenbrij, dat is voor mij écht de smaak van vroeger.
In mijn basisschooltijd ging ik tussen de middag eten op de boerderij van opa en oma. Vaak stond er dan balkenbrij als lunchgerecht op het menu. Heerlijk! Nu, 30 jaar later, eet ik het weer. Tijdens de traditionele nieuwjaarslunch van mijn familie stond het op tafel als een eerbetoon aan die tijd. Ik geloof dat die schaal het eerste leeg was (hoewel er ook echt veel ander lekkers was). Het leuke is dat onze kinderen er ook van smulden, het was voor hun de eerste keer dat ze het proefden. Sindsdien eten we het thuis ook regelmatig als lunchgerecht, tot groot genoegen van iedereen.
Ik heb me nooit verdiept in de receptuur van balkenbrij. Sommige herinneringen kun je beter onaangetast laten vind ik. Speciaal voor het blog ging ik even op zoek en ik weet nu dat het van oorsprong een écht boerengerecht is, maar dat het tegelijkertijd ook prima past in deze tijd van duurzaam omgaan met grondstoffen. Want het zijn de restjes vlees die overblijven na de slacht die samen met veel lekkere kruiden (rommelkruid: een mix van zouthout, kaneel, anijs, gember en sandelhout) de balkenbrij maken tot wat ie is. Zelf maken gaat me te ver, al zag ik fijne eigentijdse recepten langskomen met vetspek en bouillon (en dus niet met bloed en varkenskop). Wij kopen het sindsdien in ieder geval regelmatig bij de betere slager en genieten ervan als lunchgerecht met zwartbrood, appelstroop en soms nog een gebakken appeltje. Heimweekeuken, heerlijk.
Tafelloper truffel en servet taupe uit de linnencollectie van Cottona Servies: privébezit, foto: Mieke Bos